Włoski Tydzień: Piza, Florencja, Siena

Dzisiejszy post Włoskiego Tygodnia jest o Toskanii... a to oznacza, że zawiera między innymi moje dwa ulubione włoskie miasta - Florencję i Sienę... a to z kolei oznacza, że jest w nim ogromna ilość zdjęć!

Piza, miasto krzywych ludzi

Do Pizy pojechałam, żeby zobaczyć Krzywą Wieżę, wiadomo. Podczas pierwszej podróży do Włoch nie starczyło już czasu, żeby tam wstąpić, a to przecież jedna z najbardziej charakterystycznych budowli świata, odwiedzana przez około 10 milionów turystów rocznie... no po prostu trzeba zobaczyć! Zwłaszcza, że wieża jest tylko częścią bardzo pięknego kompleksu budynków na Campo dei Miràcoli.

To, czego nie widać na pięknych zdjęciach w przewodnikach, to otaczające kompleks McDonald's, Burger King i cała masa straganów z kiczowatymi chińskimi pamiątkami i bardzo nachalnymi sprzedawcami. 

Ciekawym zjawiskiem na Campo dei Miràcoli są też (jak to nazwał mój chłopak) Krzywi Ludzie w Pizie. Fotografowanie ich sprawiło mi chyba nawet większą frajdę niż fotografowanie zabytkowych budowli.

W Pizie zobaczyłam też po raz pierwszy ten fantastyczny wynalazek. Zdecydowany must-have dla każdego miłośnika selfie!

Po obejrzeniu najsłynniejszych zabytków, zostało jeszcze trochę czasu na spacer po mieście. I tu muszę przyznać, że sama Piza mnie jakoś szczególnie nie zachwyciła - na tle innych włoskich miast wypada dość przeciętnie.

Urokliwa Florencja

Do Florencji zawitałam już po raz drugi... i tym razem podobało mi się jeszcze bardziej! (Ciekawe, co będzie następnym razem?) Mimo, że jest dużym miastem, Florencja zachowała ten niesamowity urok toskańskiego miasteczka i chyba właśnie to sprawia, że tak chętnie się do niej wraca.

Panoramę miasta, którą widać na niektórych ze zdjęć, można podziwiać z Placu Michała Anioła. Parę lat temu trafiłam na niego całkiem przypadkiem, wyjeżdżając już z miasta - tym razem było to pierwsze miejsce, do którego się udałam.

Most, który widzicie powyżej, to prawdopodobnie najczęściej fotografowany obiekt we Florencji. Dużo ciężej jest mu zrobić zdjęcie, gdy się już na nim jest - po jego obu stronach znajdują się ekskluzywne sklepy jubilerskie, a wąskie przejście między nimi jest zawsze wypełnione tłumem turystów (najczęściej tylko przyglądających się wypełnionym złotem i drogimi kamieniami wystawom).

Mieszkanie w tak tętniącym życiem mieście jak Florencja z pewnością nie należy do najłatwiejszych - zwłaszcza jeśli ma się małe dziecko, a okna mieszkania wychodzą na plac pełen kawiarnianych ogródków. Na szczęście, pomysłowi Florentczycy mają na to swoje sposoby. Widzicie napis na przymocowanej do okna płachcie na zdjęciu poniżej?

Spacerując nieco mniej ruchliwymi uliczkami Florencji, można co jakiś czas minąć takie niewielkie atelier lokalnych malarzy... W końcu Florencja to miasto artystów!

Podczas mojej wizyty we Florencji, pod tamtejszym Urzędem Miasta trwała akurat ogromna manifestacja dotycząca wydarzeń w strefie Gazy. Kiedy tłum się rozszedł, na chodnikach pozostały znicze...

Klimatyczna Siena

Mimo, że podczas poprzedniego pobytu we Włoszech dość dokładnie zwiedziłam Sienę, to nie mogłam się oprzeć, żeby znowu tam nie pojechać. Po powtórnej wizycie mogę już oficjalnie potwierdzić - Siena to numer jeden na mojej liście ulubionych włoskich miast! Tylko spójrzcie na ten rynek...

Najchętniej oglądałabym go z tego balkonu. Ach, co za szczęściarze tam mieszkają!

I nieważne w którą z kilku odchodzących od rynku uliczek się udacie - w każdej poczujecie niepowtarzalny klimat Sieny. Klimat, którego chyba nie da się tak do końca wyjaśnić słowami... Ja na przykład spacerując tymi wąskimi i miejscami bardzo stromymi uliczkami (Siena jest zbudowana na dość wysokim wzgórzu), czułam się jakbym przeniosła się do średniowiecza. 
Jestem ciekawa jak mieszka się w takim nietypowym i trochę "niedzisiejszym" miejscu. Chętnie bym to sprawdziła...

A gdybym już mogła zamieszkać w Sienie, otworzyłabym sobie takie atelier przy jednej z głównych ulic i codziennie rano dojeżdżała do niego swoją czerwoną Vespą. O, tak!

Będąc w Sienie, nie mogłam się doczekać, aż w końcu trochę się ściemni, a wszystkie uliczki, ceglane budynki i restauracje oświetlą liczne latarnie.

To już wszystko na dzisiaj. We wtorek zapraszam Was na ostatni już post Włoskiego Tygodnia, w którym będzie trochę o Follonice, Asyżu i Rzymie!